ایراد اساسی کار اینجاست که این طرح و نقشه بدون در نظر گرفتن کوچکترین حق و حقوق صاحبان اصلی این حقابه در حوضه آبریز مبدأ صورت می‌گیرد. چطور ممکن است که مسئولین آب منطقه استان افق 30 و یا حتی 50 ساله دشت اردبیل را رصد کرده و برای آن برنامه دارند ولی در حوضه آبریز خلخال در حال حاضر نیز با وجود اینکه وفور آب هم در منطقه وجود دارد، مجوز تخصیص هیچگونه آبی به صنایع خرد و کشاورزی ما داده نمی شود ؟؟

در خبرها خواندیم که "مدیر کل آب منطقه ای استان اردبیل در گفتگو با ایرنا گفت: بهترین راهکار برای تامین آب آشامیدنی و نیز صنعت رو به توسعه اردبیل انتقال آب از حوزه قزل اوزن در جنوب استان می باشد که خوشبختانه سهمی معادل 50 میلیون متر مکعب برای استان در وزارت نیرو تخصیص و نهایی شده و با انتقال آن آب این منطقه تا 30 سال آینده تامین و مشکلی در این زمینه نخواهد بود.

سلیمان زاده با اشاره به بحث هایی در باره انتقال آب قزل اوزن و سهم شهرستان خلخال از این آب افزود: مسلم است که در صورت انتقال آب از قزل اوزن به اردبیل باید در طول مسیر نیازهای آب آشامیدنی و صنعت تمام مناطق موجود در مسیر از جمله شهرستان خلخال تامین شود که این امر نیز در طرح های موردنظر پیش بینی خواهد شد."

خلخالیم؛ مسعود شیرعلی پور / قبل تر از این مهندس نجفیان و برخی نمایندگان مرکز استان هم چنین ادعاهایی مطرح کرده و همواره با تامین منافع صرف مرکز استان، و بدون توجه به هشدارهای زیست محیطی و با پایمال کردن منافع و حقوق اصلی صاحبان اصلی حقابه قزل اوزن ( خلخال و کوثر) موضوع انتقال آب به دشت اردبیل را مطرح کرده اند و در جلسه ای که دو سال پیش در فرمانداری خلخال تشکیل شد جواب و مخالفت قاطع اهالی خلخال، با این انتقال بین حوضه‌ای را دریافت نمودند؛ ولی گویا دوستان مرکز نشین همچنان به کار غیراصولی، ناعادلانه، تفرقه افکنانه و پرهزینه‌ی خود ادامه داده و هر از چند گاهی با مطرح کردن این موضوع دل اهالی خلخال و کوثر را به درد می آوردند.

بابت روشن شدن مجدد مطلب، لازم است مواردی خدمت جناب سلیمان زاده و اهالی شریف خلخال و کوثر ارائه گردد.

نکته اول اینکه مدیر کل آب منطقه ای، مدیریت کل استان را بر عهده دارد و حق ندارد منافع سایر شهرستانهای استان را فدای منافع فقط مرکز استان نماید و لازم است جایگاه مسئولیتی که به عده دارند را بشناسد و بجای حل مساله‌ی عدم مدیریت منابع آبی در حوضه آبی دشت اردبیل، اقدام به پاک کردن اصل  صورت مسأله ننماید.

اهالی فهیم خلخال آنقدر هم بی انصاف نیستند که اگر ببینند شهرهای همسایه دچار کمبود آب شرب هستند، مانع از انتقال آب شرب شوند ولی موضوع این است که ما نمیتوانیم این نکته را باور کنیم که مرکز استان دچار کمبود آب شرب باشد، آیا ما قسم حضرت عباس را باور کنیم یا دم خروس را ؟ در حالیکه دشت اردبیل به واسطه حفر هزاران چاه عمیق دچار سوء مدیریت منابع آبی بوده و با الگوی نامناسب کشت محصولات کشاورزی، سالانه مقادیر زیادی هدر رفت آب دارد و با این حال موضوع احداث کارخانه پتروشیمی را در سر می پروراند، ما چگونه باور کنیم که این دشت دچار کمبود آب شرب است ؟؟ و قطعا مطرح کردن موضوع کمبود آب شرب از نظر ما صرفا یک ادعا با هدف انتقال آب قزل اوزن و با هدف وفور حداکثری منابع آبی در این دشت صورت می گیرد و این یعنی تضییع آشکار حق و حقوق صاحبان اصلی حقابه قزل اوزن که مسئولان استانی، ارزش چندانی به آن قائل نیستند.

ایراد اساسی کار اینجاست که این طرح و نقشه بدون در نظر گرفتن کوچکترین حق و حقوق صاحبان اصلی این حقابه در حوضه آبریز مبدأ صورت می‌گیرد. چطور ممکن است که مسئولین آب منطقه استان افق 30 و یا حتی 50 ساله دشت اردبیل را رصد کرده و برای آن برنامه دارند ولی در حوضه آبریز خلخال در حال حاضر نیز با وجود اینکه وفور آب هم در منطقه وجود دارد، مجوز تخصیص هیچگونه آبی به صنایع خرد و کشاورزی ما داده نمی شود ؟؟ چرا برای احداث شهرک گلخانه ای که به لحاظ مصرف آب به صرفه ترین نوع کشاورزی محسوب می شود، ما باید ماهها و سالها دوندگی داشته باشیم، در حالیکه یک عده ای آن بالا بنشینند و برای همین سهم آب منطقه نقشه‌های آنچنانی بکشند؟

در حال حاضر در منطقه خلخال برای کوچکترین پروژه کشاورزی و صنعتی و .... و در کل برای هر توسعه‌ای، سهم آب خلخال به شدت از سوی مرکز استان محدود شده است و این در حالی است که ما باید تاوان زیاده خواهی های مرکز استان نشینان را بدهیم .

آقای سلیمان زاده صرفا به دست درازی به حقابه خلخال کفایت نکرده و به شعور اهالی خلخال نیز توهین کرده‌اند. حتی یک روستا از شهرستان خلخال هم در مسیر انتقال مورد اشاره شما قرار ندارند مگر تعدادی انگشت شمار از روستاهای شهرستان کوثر. نکند به خیال خودتان می خواهید با این ادبیات سر مردم را شیره بمالید؟ مردم خلخال برای استفاده از سهم آب خود نیازی به این خط انتقال (سد شهریار به اردبیل) ندارند، کافیست در همان محلی که مستقر هستند، تخصیص یابد و اجازه برداشت از منابع در دسترشان داده شود و مطرح کردن این موضوع از دو حال خارج نیست؛ یا شما شناخت کافی از منطقه و شرایط موجود ندارید یا مردم خلخال را طور دیگری فرض کرده اید ! ! !

بنا به گفته دکتر خالقی، متاسفانه در سال 93 ظاهرا در پشت درهای بسته و بدون اینکه اهالی خلخال و کوثر از چنین جلسه ای باخبر باشند، مسئولین استان قول مساعد انتقال 50 میلیون متر مکعب به دشت اردبیل از 130 متر مکعب حقابه استان از آب قزل اوزن را از وزارت نیرو گرفته اند و این در حالی است که دشت اردبیل در حوضه آبریز قزل اوزن قرار ندارد و سهمی از این حقابه ندارد و کل حقابه استان اردبیل از قزل اوزن فقط متعلق به خلخال و کوثر است و این انتقال شامل قوانین و ضوابط انتقال بین حوضه ای می شود .

انتقال بین حوضه‌ای آب به هیچ وجه برای مصارف کشاورزی و صنعنی نمی تواند صورت بگیرد و طی شرایط خاص! فقط برای مصارف شرب و صنعتی استراتژیک می‌تواند منتقل شود و آنهم با رعایت برخی پیش شرطها که اگر هر کدام از آن پیش شرطها رعایت نشود، قطره ای آب نباید منتقل شود. ( روزنامه ایران / دوشنبه 24 آذر 1393 / صفحه 5 )

پیش شرطهای مندرج در روزنامه ایران را اینجا برای روشن شدن موضوع درج میکنیم . امیدوارم مسئولین محترم امور آب استان برای ما توضیح دهند که کدامیک از پیش شرطها رعایت شده است که خبر از نهایی شدن انتقال آب قزل اوزن به دشت اردبیل را می دهند ؟؟؟

"پیش شرط‌های اول ودوم؛ ارزیابی اثرات زیست محیطی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی و همچنین حقوقی، سیاسی و امنیتی در هر دو حوضه (حوضه مبدا و حوضه مقصد)،

سوم؛ مدیریت تقاضا در حوضه مصرف به طوری که تمام راهکارهای مدیریت مصرف در حوضه مصرف باید انجام شده و دیگر امکان صرفه‌جویی وجود نداشته باشد،

چهارم؛ وجود مازاد آب در حوضه آبریز مبدأ و توجه به برنامه‌های توسعه‌ای و نیاز آینده آن،

پنجم؛ منتفع شدن حوضه آبریز مبدأ از منافع انتقال آب

و پیش شرط ششم ایجاد نشدن ناپایداری در هر دو حوضه پیش شرط‌های انتقال بین حوضه‌ای آب است که ما آن‌ها را رعایت می‌کنیم."

بر اساس پیش شرط اول و دوم، این انتقال بین حوضه ای کدامین مجوز زیست محیطی را اخذ کرده است ؟؟ و به لحاظ حقوقی کدامین حق و حقوق اهالی مبدا بطور واضح مشخص شده است ؟؟ و چه تضمینی وجود دارد که مشکل امنیتی ایجاد نکند ؟؟؟

بر اساس پیش شرط سوم، کدامین برنامه های مدیریت مصرف در حوضه مصرف اجرا شده است؟ چاههای عمیق غیرمجاز مسدود شده؟ یا الگوی کشاورزی دشت اردبیل اصلاح شده است؟ ( سیب زمینی با مصرف آب بالا چه ارزش افزوده ای ایجاد می‌کند جز اینکه فقط آب کشاورزی را هدر می دهد ؟ )

بر اساس پیش شرط چهارم، چرا به برنامه های توسعه ای منطقه خلخال وکوثر کوچکترین بهایی داده نشده و افق های توسعه حاکی از آن است که آب تخصیص داده شده وزارت از حقابه قزل اوزن کفاف خود منطقه خلخال را هم نمی دهد چه برسد به انتقال مازاد

بر اساس پیش شرط پنجم، حتی تصمیمات این انتقال در سکوت خبری و بدون اطلاع اهالی حوضه مبدا صورت گرفته و اصولا به حساب نیامده اند که بخواهند بر سر اینکه از چیزی منتفع شوند، چانه زنی هم بکنند

و بر اساس پیش شرط ششم ، بر مبنای کدام مطالعات میتوانند متولیان امر تضمین دهند که هیچگونه ناپایداری در حوضه های مبدا و مقصد اتفاق نخواهد افتاد؟ و تجربیات کشورهای توسعه یافته حاکی از آن است که اشتباهات محاسبات در این مقوله می تواند لطمات و خسارتهای جبران ناپذیری را در هر دو حوضه به بار بیاورد.

سخن پایانی اینکه این انتقال آب بدون در نظر گرفتن حق و حقوق صاحبان اصلی حقابه قزل اوزن، ظلم آشکار و اجحاف در حق اهالی مظلوم وشریف خلخال و کوثر بوده و لازم است مسئولین محترم مرکز استان جانب انصاف و عدالت را رعایت نموده و بجای انجام کارهای غیر اصولی که در دنیا هم منسوخ شده است، به فکر مدیریت منابع آبی حوضه دشت اردبیل و اصلاح الگوی کشت کشاورزی باشند.

مطالب مرتبط با بحث انتقال بین حوضه ای آب قزل اوزن به دشت اردبیل و موارد مرتبط را که طی سالیان گذشته در سایت خلخالیم نوشته شده است، از طریق لینک‌های زیر پیگیری نمایید:

امضاء طومار 5 متری دفاع از حقابه قزل اوزن + عکس

پروژه انتقال آب، حوضه آبریز خلخال را نابود می‌کند

مخالفت سازمان محیط زیست با هرگونه انتقال آب بین حوضه‌‌ای

نظر یک حقوقدان در مورد انتقال بین حوضه ای آب

و باز هم ادعای طرح انتقال آب قزل اوزن به دشت اردبیل

پیش شرط ها تامین نشود ، هیچ آبی منتقل نخواهد شد

یادداشت یکی از همشهریان در مورد قزل اوزن در سایت دکتر خالقی

تفسیر اشتباه حقابه استان اردبیل از قزل اوزن !

نماینده خلخال : حقابه قزل اوزن متعلق به خلخال و کوثر است

حقابه استان اردبیل از قزل‌اوزن تخصیص یافته است

آب قزل اوزن فقط مختص توسعه خلخال و کوثر است