حکایت امروز برخی از شهروندان خلخالی، ( توجه کنید که برخی) حکایت همسنگران زاپاتای افسانه ای است که همیشه به امید آبادانی شهر دنبال فردی کامل و به اصطلاح سوپرمن هستند. این شهروندان متاسفانه منتظرند که در هر حالتی دستی از غیب برون آید و کاری برایشان بکند. آنها جز انتقاد، نای و توان هیچ کاری را ندارند و ترجیح می دهند به جای پارو کردن برف ها در زمستان، دعا کنند که برف نبارد.

لزوم حمایت از مسئوولان بومی کاری و دلسوز خلخال

آغلاسا آنام آغلار، قالانی یالان آغلار

خلخالیم؛ بهرنگ منتخبی / بیشتر شما فیلم "زنده باد زاپاتا" ساخته "الیا کازان" را دیده اید. فیلمی که بارها از تلویزیون پخش شده است. فیلمی به غایت تاثیر گذار با سکانس ها و دیالوگ هایی ماندگار. در یک چهارم پایانی فیلم، در سکانسی خاطره ساز زاپاتا (مارلون براندو) همسنگران را خودش را اینگونه مورد خطاب قرار می دهد:

"شما همیشه دنبال آدمهای قوی و بی عیب بوده اید. همچنین آدمی وجود ندارد. آدمها عوض می شوند. می میرند. چنین لیدری وجود ندارد. قوم نیرومند تنها نیرویی هست که همیشه باقی می ماند."

حکایت امروز برخی از شهروندان خلخالی، ( توجه کنید که برخی) حکایت همسنگران زاپاتای افسانه ای است که همیشه به امید آبادانی شهر دنبال فردی کامل و به اصطلاح سوپرمن هستند. این شهروندان متاسفانه منتظرند که در هر حالتی دستی از غیب برون آید و کاری برایشان بکند. آنها جز انتقاد، نای و توان هیچ کاری را ندارند و ترجیح می دهند به جای پارو کردن برف ها در زمستان، دعا کنند که برف نبارد. این دسته از شهروندان همه چیز را یا سفید می بینند یا سیاه. رنگی به اسم خاکستری اصلا در جعبه مداد رنگی ذهنشان وجود ندارد. قدرت تفکر را به واسطه تعصب از دست می دهند و تجزیه و تحلیل را فدای حب و بغض های خود می کنند و به هیچ وجه حاضر نیستند نقاط مثبت افراد غیر خودی را ببیند و بگویند. عاشق بت سازی از افراد هستند غافل از آنکه این بت سازی ها هم خیانتی به آن افراد است و هم خیانت به خود.

اشک چشمان این عزیزان تحت تاثیر پروپاگاندای دقیق و ظریفی بدون آنکه خود متوجه شوند، پله ترقی می شود برای مسئولی که واقعا می خواهد از شهر برود و سیلی می شود در برابر مدیری که می خواهد به جای او به شهر بیاید. این شهروندان چنان در حرف های بت خود ساخته ذوب می شوند که دیگر کاری از دست کسی برایشان بر نمی آید و چنان در کوره دروغ های گوبلزی خود گفته می سوزند که بویش تا هزاران فرسنگ آنطرف تر می آید.

آقای علایی و امثال او بسیار آمده اند، کار کرده اند و رفته اند. دعای خیرمان پشت سر همه شان باد. (از خدمات صادقانه ایشان به نوبه خودم تشکر می کنم). اما اینکه ما نیروهای بومی را همیشه با آنها مقایسه کنیم و دست به تخریب مدیران شهری خود بزنیم کار درستی نیست. اگر فرزندان خدمت رسان خلخال را که شناخت بهتری از منطقه دارند یاری نمی کنیم، حداقل با حرفهای غیرمنطقی و عمل های غیراصولی دلسرد و پریشان نکنیم. چه خوب است ما مردم خلخال تنها برای اتحاد، یک دلی، اصلاح و بهبود شرایط شهرمان لب به سخن باز کنیم و دست به قلم ببریم. هیچکس را از اندازه واقعی خود بزرگتر نکنیم و هر مدیری را اثر انگشتی منحصر به فرد بدانیم که توانایی های متفاوتی دارد. قیاس بین مدیران را تنها برای نشان دادن خوبی هایشان انجام دهیم و نه تخریب و سعی کنیم همیشه به قول معروف نیمه پر لیوان را ببینیم.

در پایان فراموش نکنیم هر کسی که مسئول است وظیفه خدمت رسانی دارد و از این بابت منتّی بر سر مردم نیست. چه زیبا گفت سعدی(ره) که "ملوک از بهر خدمت رعیتند و نه رعیت از بهر طاعت ملوک."